Μια πρόχειρη εκλογική αποτίμηση

Οι ευρωεκλογές της Κυριακής που μας πέρασε ήταν πιθανότατα η πιο χαλαρή και υποτονική εκλογική διαδικασία που έχω ζήσει. Παρά την προσπάθεια όλων των κομμάτων να ανεβάσουν τους τόνους και να προσδώσουν χαρακτηριστικά εθνικών εκλογών, υπό το βάρος των σκανδάλων, της απογοήτευσης για το πολιτικό σκηνικό και του συμψηφισμού, τελικά οι παραλίες επικράτησαν.
Παρ’ όλα αυτά, εστάλησαν ηχηρά μηνύματα προς όλους τους ενδιαφερόμενους, με κυρίαρχα πιστεύω:
1ον μια πρωτοφανής αποχή ειδικά για τα δικά μας δεδομένα, μια αποχή που άγγιξε πάνω από 45%, «βγάζοντας 1ο κόμμα» και στέλνοντας ηχηρό μήνυμα απογοήτευσης και αντίθεσης, όχι μόνο για το για το υπάρχον πολιτικό σκηνικό, αλλά ακόμα περισσότερο προς τους –μη- θεσμούς και τις πολιτικές της Ε.Ε.
2ον την ξεκάθαρη ήττα των πολιτικών της κυβέρνησης της Δεξιάς και του Καραμανλή &
3ον την αδιαμφισβήτητη καθαρή και μεγάλη νίκη του ΠΑΣΟΚ, στέλνοντας μήνυμα ελπίδας και προσδοκία αλλαγής πολιτικής πλεύσης μακριά από τη συντήρηση.
Κοιτάζοντας πέρα από τα νούμερα πρέπει πρωτίστως να μας προβληματίσει η άρνηση του Κυρίαρχου Λαού να προσέλθει στις κάλπες, παρότι παραμένει σαφώς αρκετά πιο πάνω από τον ΜΟ προσέλευσης στην ΕΕ που ήταν γύρω στο 43%, σημάδι ότι έχουμε φτάσει πλέον σε σημείο καμπής.
Δεν μπορώ όμως να μην σταθώ στη συστηματική προσπάθεια της κυβέρνησης και των μεγαλο-παπαγάλων της (Πρετεντέρης, Αυτιάς, Λαζόπουλος κλπ) να μας στείλουν όλους για μπάνιο. Μήνες τώρα προσπαθούν να καλύψουν τις αποτυχίες και τα σκάνδαλα τους κλείνοντας πρόωρα τη Βουλή, ενώ την ίδια στιγμή προσπαθούσαν να μας πείσουν ότι «όλοι ίδιοι είναι».
Και αφού δεν κατάφεραν να αλλάξουν την απόφαση του Ελληνικού Λαού, από τη στιγμή που έκλεισαν οι κάλπες οι μεγαλο-παπαγάλοι προσπαθούσαν να ερμηνεύσουν διαφορετικά το αποτέλεσμα, βγάζοντας τα δικά τους συμπεράσματα. Η ετυμηγορία δόθηκε: η αποχή ανήκει στον Καραμανλή.
-Μέχρι πότε θα δεχόμαστε μας βάζουν κομματικές ταμπέλες;
-Πότε θα καταλάβουν ότι δεν ήμαστε υποχρεωμένοι να τους ψηφίζουμε εφ όρου ζωής;
-Αντί να αντιληφθούν ότι ο κόσμος τους γύρισε την πλάτη, προσπαθούσαν στις πλάτες μας να παίξουν με τις εντυπώσεις
-Πότε θα πάρουν το μήνυμα ότι δεν πάει άλλο με την οπισθοδρόμηση; ΦΤΑΝΕΙ ΠΙΑ!
Η αλήθεια είναι ότι η αποχή δεν είναι η λύση. Δυστυχώς, για όσους το επέλεξαν, θα πρέπει να καταλάβουν ότι τα νούμερα θα συνεχίσουν να βγαίνουν και χωρίς αυτούς, όπως και οι βουλευτές, όπως και ο κάθε τεχνοκράτης Αλμούνια, Μπαρόζο αλλά και θα συνεχιστούν όλες οι νεοφιλελεύθερες επιλογές, όπως και νέοι φόροι που έκρυβαν στο συρτάρι για την επόμενη μέρα. Βέβαια ποιον να κατηγορήσουμε για τον καταποντισμό του Δημοκρατικού Σοσιαλιστικού χώρου στην Ευρώπη και την αδυναμία του πλέον να καθορίζει τις εξελίξεις.
Όσων αφορά την κρατική τηλεόραση, μόνο θυμό και αηδία. Δεν ανέχομαι να πληρώνω φόρους για να βλέπω τη κ. Χουκλη να παίρνει θέση κυβερνητικού εκπροσώπου. Αλήθεια για την Ευρώπη όπου ‘σάρωσε’ το Λαϊκό κόμμα απασχόλησε κανέναν σας η αποχή; Ότι η υπερήφανη κομματική σας νεολαία βγαίνει 1η εδώ και χρόνια στα πανεπιστήμια –ντροπή μας- με αποχές που αγγίζουν το 60% σας προβλημάτισε καθόλου;
Η ψήφος μας έχει ΔΥΝΑΜΗ και το απέδειξε η σημαντική άνοδος των κομμάτων της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς, η οποία έστειλε για ψάρεμα τους εκλογολόγους και τα exit polls. Αν και δυσκολεύομαι βέβαια να πειστώ για τον νέο αέρα που φέρνουν τα κόμματα του Μάνου ή του Παπαθεμελή –φτάνει πια- ή για τη σκοπιμότητα της ψήφου σε κόμματα όπως του Βεργή/Κατμαν, είμαι πεπεισμένος ότι δε θα αφήσω κανέναν άλλο να αποφασίσει για μένα.
Αφήνοντας στην άκρη τις αστειότητες των στελεχών της κυβέρνησης περί σκοπιμοτήτων των εταιρειών δημοσκοπήσεων αλλά και για μικρή τελικά διαφορά -αρκεί κάποιος να δει τις διαφορές των δυο κομμάτων στις δημοσκοπήσεις των τελευταίων μηνών- αυτό που επιμελώς αποκρύπτεται, είναι ότι η Νέα Δημοκρατία κατέγραψε το 2ο χαμηλότερο ποσοστό της από τη Μεταπολίτευση. Αν δεν θέλουν ας μην αντιληφθούν ότι πλέον ο Λαός τους γύρισε την πλάτη –αλλά όχι και το Λάος.
Τη ίδια στιγμή, πάντως, που οι Νεοδημοκράτες φώναζαν για τα exit polls, το Υπ. Εσωτερικών και ο κ. Παυλόπουλος έκαναν για ακόμα μια φορά καλά τη δουλειά τους. Καθυστέρησαν όσο μπορούσαν την έκδοση των αποτελεσμάτων στις μεγάλες κάλπες, για να μιλήσει ο Χοντρός στο Ζάππειο με μικρή διαφορά αλλά και για να γράψουν τη Δευτέρα οι φυλλάδες τους τη δικιά τους και πάλι «αλήθεια». Για πόσο όμως νόμιζαν ότι μπορούν να κρύβουν την πραγματικότητα;
Άποψη μου βέβαια, ότι από τη στιγμή που οι δημοσκοπήσεις έγιναν καθημερινό συστατικό της πολιτικής, η ίδια η πολιτική έχει εκφυλισθεί. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε το αποτέλεσμα των εκλογών για το κόμμα των Οικολόγων του Τρεμόπουλου. Πέρα από τη γενικότερη δυσαρέσκεια και τη χαλαρή ψήφο, μετά τις καταστροφικές πυρκαγιές το καλοκαίρι του 2007, οι Οικολόγοι Πράσινοι βρέθηκαν στις βουλευτικές εκλογές αλλά και στις δημοσκοπήσεις στην πορεία σε ποσοστά της τάξης του 1%.
Ένα κόμμα λοιπόν που μάθαμε περισσότερο από τις ενημερωτικές εκπομπές παρά από την παρουσία του στην κοινωνία βρέθηκε την Κυριακή να εκλέγει Ευρωβουλευτή. Φυσικά όλοι κρίνονται εκ του αποτελέσματος, στο πέρασμα του χρόνου.
Πάντως αυτές οι εκλογές αυτές σημαδεύτηκαν από την μεγάλη αποτυχία της Αριστεράς να συσπειρώσει κόσμο, τόσο της κοινοβουλευτικής όσο και της εξωκοινοβουλευτικής. Είναι πια προφανές ότι ούτε το χαμένο στη χρονοδιάσταση του Σταλινισμού ΚΚΕ αλλά ούτε το ΣΥΡΙΖΑ της ευκαιριακής συνθηματολαγνίας μπορούν να πείσουν τον προοδευτικό κόσμο. Ας θυμηθούμε ότι ιστορικά όταν το ΠΑΣΟΚ σημείωνε μεγάλες νίκες κέρδιζαν εκλογικά και τα κόμματα της Αριστεράς.
Τη στιγμή που η παραδοσιακή Αριστερά βουλιάζει στα προβλήματά της, το ακροδεξιό ΛΑΟΣ απολαμβάνει την άνοδο του. Ο Λαϊκισμός του Καρατζαφέρη και ο φοβισμός που σπέρνει στην κοινωνία –σημειώνω εδώ και τη σκόπιμη αυτόνομη κάθοδο στις εκλογές των Χρυσών Αυγών- ξυπνούν συντηρητικά συναισθήματα ακόμα και μερίδας της νεολαίας, κάνοντας τον να ονειρεύεται τη διαχείριση της Κεντροδεξιάς πολυκατοικίας. Ας συνειδητοποιήσουμε ότι πρέπει να σταματήσουμε να ασχολούμαστε με τη σκανδαλολογία και να ασχοληθούμε με τα πραγματικά προβλήματα όπως την ανεργία, το μεταναστευτικό ή την ακρίβεια. Όσο δε το κάνουμε η Κοινωνία θα στρέφεται στα άκρα.
Όσων αφορά το μεγάλο νικητή των ευρωεκλογών δε θα σταθώ στην πρώτη νίκη του ΠΑΣΟΚ μετά από 9 χρόνια ούτε στη λογική του ώριμου φρούτου…χωρίς να είναι φανατικός θαυμαστής του Γιώργου ήταν ο πολιτικός Αρχηγός που είχε τα balls αλλά και την πολιτική ηθική, όσων αφορά το θέμα Siemens να πει: να το ψάξουμε και ας ματώσουμε.
Δεν είναι το αυτονόητο των λόγων του αλλά το για ποιους να ματώσουμε…ας θυμηθούμε πριν μερικούς μήνες όταν ο Μπένυ «δήλωνε παρών» ποιοι έτρεξαν να συνταχτούν πίσω του. Εάν μας ενδιαφέρει η προκοπή και η πρόοδος αυτού του τόπου και όχι μόνο η ίδια η εξουσία, ΟΦΕΙΛΟΥΜΕ να αφήσουμε πίσω στο βούρκο τους τα λαμόγια και τους αλήτες που έθρεψε το σάπιο σύστημα του Σημίτη. Ας δώσουμε ένα ηχηρό μήνυμα στους Πρετεντέρηδες και στους μεγαλοεκδότες που προσπάθησαν να ελέγξουν το ΠΑΣΟΚ και ας στείλουμε στίγμα προοπτικής και ελπίδας στο υπόλοιπο 45% των Ελλήνων.
Ο κυρίαρχος Λαός μας πέταξε το μπαλάκι. Απέναντι στις αποτυχίες της Δεξιάς, στους θιασώτες της ελεύθερης αγοράς, στην οικονομική κρίση που έφερε ο παγκοσμιοποιημένος χρηματιστικός καπιταλισμός, στην κρίση της Δημοκρατίας και των θεσμών απαιτούνται γενναίες και προοδευτικές πολιτικές υπέρ της κοινωνίας.
Σκάνδαλα υπήρχαν και θα υπάρξουν, αλλά σε μια δημοκρατική διακυβέρνηση υπάρχει το χρέος και η ευθύνη της κάθαρσης, της Δικαιοσύνης και της προστασίας των δικαιωμάτων των Ελλήνων φορολογούμενων.
ΦΤΑΝΕΙ ΠΙΑ με τα κουκουλώματα, με το διασυρμό της δικαιοσύνης, με το μηδενισμό της αξιοπρέπειας και της πολιτικής ηθικής.
ΦΤΑΝΕΙ ΠΙΑ με την κοροϊδία. ΔΕΝ ΗΜΑΣΤΕ ΟΛΟΙ ΙΔΙΟΙ.
Τέλος, όσων αφορά αυτούς που δεν πείσθηκαν ή δεν πίστεψαν, θα συνεχίσουμε να παλεύουμε με ή χωρίς αυτούς και για αυτούς.
Ευθύνη και χρέος μας να πείσουμε ότι η ΑΛΛΑΓΗ δεν είναι ουτοπία.
Ραντεβού στα Πανεπιστήμια, στην Κοινωνία, στους χώρους εργασίας, στο Δρόμο.

ΑΓΩΝΑΣ ΑΓΩΝΑΣ ΑΓΩΝΑΣ

Καλό καλοκαίρι και σεβασμός στα μπάνια του Λαού…

Read More......

Τελευταίες αναρτήσεις στο blog