ΘΕΣΕΙΣ ΠΑΣΠ ΠΚ ΓΙΑ ΠΑΙΔΕΙΑ

Για ένα ακόμα χρόνο, παρά τις περσινές κινητοποιήσεις, τα προβλήματα σύσσωμης της εκπαιδευτικής κοινότητας παραμένουν άλυτα. Για ακόμη ένα χρόνο, εκπαιδευτικοί, μαθητές, φοιτητές βρίσκονται στις επάλξεις αντιμετωπίζοντας τις νεοφιλελεύθερες πολιτικές της κυβέρνησης Καραμανλή. Η κυβέρνηση ισχνής κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας προσπαθεί να εφαρμόσει τις συντηρητικές πολιτικές της (ιδιωτικοποιήσεις, προσλήψεις, ασφαλιστικό, Παιδεία, οικονομία) βρίσκοντας απέναντί της, την αντίδραση της ισχυρής πλειοψηφικής «μειοψηφίας».

Η κοινοτική οδηγία 2005/36 και η ενδεχόμενη εξίσωση των επαγγελματικών δικαιωμάτων των πτυχιούχων των ΚΕΣ με αυτών των ελληνικών πανεπιστημίων, επαναφέρει στο προσκήνιο τα ζητήματα των περσινών κινητοποιήσεων (ν.πλαίσιο, αρ.16). Η εφαρμογή της θα οδηγήσει στην περαιτέρω απαξίωση των δημοσίων πανεπιστημίων και των πτυχίων μας, ενώ και φέτος με τη βάση του 10, 30.000 νέοι αποκλείονται από την τριτοβάθμια εκπαίδευση και παράλληλα, με την υποβάθμιση των ΤΕΙ οδηγούνται στην ιδιωτική εκπαίδευση. Θεωρούμε απαράδεκτο, τη στιγμή που οι σχολές του Πολυτεχνείου Κρήτης, και όχι μόνο, δεν έχουν εξασφαλισμένα επαγγελματικά δικαιώματα, τέτοια κέντρα, που δεν προσφέρουν ακαδημαϊκή μόρφωση, εγκλωβίζουν τους νέους σε αντικείμενα χωρίς μέλλον στην αγορά εργασίας.

Μετά τη περσινή ψήφιση της αντιδραστικής αναθεώρησης και της αλλαγής του άρθρου 16 αλλά του νόμου-έκτρωμα, κόντρα στις φοιτητικές κινητοποιήσεις και στην αντίδραση της κοινωνίας, οι ενδεχόμενες αναβολές του ν.πλαίσιο, χωρίς αλλαγή πολιτικής κατεύθυνσης, είναι απλά το δόλωμα για να κρατήσουν το φοιτητικό κίνημα ανενεργό. Πρόκειται για τις ίδιες δεξιές αντιλήψεις που οδήγησαν πέρυσι στην καταστολή των φοιτητικών κινητοποιήσεων, σε παράνομες, προληπτικές συλλήψεις και τρομοκρατία.

Ο νέος νόμος, ο οποίος δεν έχει καμία σχέση με το νόμο –πλαίσιο του 82’ που αποτέλεσε τομή για τα πανεπιστήμια, καταργεί στην ουσία το Άσυλο, ποινηκοποιεί τους φοιτητικούς αγώνες, τους χρεώνει την υποβάθμιση της παιδείας, ενώ δεν αναφέρει τίποτα για υποχρηματοδότηση, για το καθηγητικό κατεστημένο και δε συμβάλει στην αναβάθμιση του Δημόσιου Πανεπιστήμιου.

Η θέση της Π.Α.Σ.Π. είναι αδιαπραγμάτευτη. Χωρίς κινήσεις εντυπωσιασμού κινούμαστε συντεταγμένα. Η παιδεία είναι ένα κοινωνικό αγαθό που πρέπει να μείνει ανέγγιχτο από διεφθαρμένες νοοτροπίες και οικονομική εκμετάλλευση. Όλοι οι πολίτες πρέπει να έχουν ίσες ευκαιρίες στη μόρφωση και αυτό μόνο ο δημόσιος χαρακτήρας της εκπαίδευσης μπορεί να το διαφυλάξει. Ζητάμε παιδεία δημόσια και προσιτή σε όλους.

Κόντρα στην αδιάλλακτη στάση της κυβέρνησης & στον εκφραστή της στα πανεπιστήμια, τη ΔΑΠ, κόντρα στις στείρες καταλείψεις, αντιπαρατεθόμαστε και καταθέτουμε τις προτάσεις μας. Η Συντήρηση εκμεταλλεύεται τη δύναμη του όρου μεταρρύθμιση, βαπτίζοντας έτσι τις πιο συντηρητικές πολιτικές. Το λεξιλόγιο της προόδου λεηλατείται. Δε δικαιούμαστε να αντιδράμε στη συντήρηση…συντηρητικά απαιτώντας να μην αλλάξει τίποτα.

Για εμάς, είναι προφανές πως ένα σύστημα παιδείας πρέπει να ανταποκρίνεται στις ανάγκες της νέας εποχής, χωρίς όμως να ξεφεύγει από τον κεντρικό άξονα της δυναμικής του, που είναι η πολύπλευρη γνώση και η ηθική του επιστήμονα. Προς αυτή την κατεύθυνση καλούμε το φοιτητικό κίνημα να στραφεί, όπως και προς τη βελτίωση των συνθηκών φοίτησης όλων μας. Ζητάμε:

Ζητάμε το Σοσιαλιστικό μετασχηματισμό της κοινωνίας μας, όπου το βασικότερο μέσο για τη ριζική αλλαγή του συστήματος και τη διατήρηση του Σοσιαλισμού είναι η Παιδεία. Μία κοινωνικοποιημένη Παιδεία, που εξασφαλίζει την πλατιά συμμετοχή όλων των λαϊκών στρωμάτων, που εμποδίζει τη δημιουργία μίας τάξης διανοουμένων. Εξασφάλιση ολοκληρωμένης παιδείας για όλους τους πολίτες. Αποτελεσματική σύνδεση Παιδείας με την ανάπτυξη & την εργασία.

Αναβάθμιση της Παιδείας, της έρευνας & της τεχνολογίας για τις ανάγκες της κοινωνίας.

Κέντρα Ελευθέρων Σπουδών:

Η λειτουργία των κέντρων αυτών, βασίζεται στη λάθος διάρθρωση του ελληνικού εκπαιδευτικού συστήματος. Πρόκειται για κέντρα στα οποία δεν υπάρχει πλήρης ακαδημαϊκή μόρφωση και διαδικασία κοινωνικοποίησης των ατόμων. Η ελλιπής νομοθεσία του κράτους και η αδιαφορία αυτού, τα υποβαθμισμένα ελληνικά ιδρύματα και ο τρόπος εισαγωγής τους σε αυτά, είναι μερικοί από τους λόγους που οδηγούν τους νέους στη λύση των ΚΕΣ, από τα οποία αποφοιτούν με περιορισμένες γνώσεις και ως εύκολη λεία στον εργασιακό κυκεώνα.

Ζητάμε πλήρη αναδιάρθρωση του εκπαιδευτικού συστήματος και ισχυρή ελληνική νομοθεσία που θα διασφαλίζει τη σωστή ακαδημαϊκή διαδικασία, αποδέσμευση των λυκείων από την τριτοβάθμια εκπαίδευση, πλήρη κινητικότητα των μεταξύ των εκπαιδευτικών βαθμίδων, ισχυρή τριτοβάθμια εκπαίδευση, νέα προγράμματα σπουδών για την αντιμετώπιση της φοιτητικής μετανάστευσης, και γενναία αύξηση της κρατικής χρηματοδότησης στα ιδρύματα.

Θεωρούμε ότι τα ΚΕΣ δεν έχουν θέση σε ένα τέτοιο εκπαιδευτικό σύστημα, καθώς σε κανένα επίπεδο δεν προσφέρουν ολοκληρωμένη μόρφωση. Το κράτος οφείλει να εξασφαλίσει τους αποφοίτους των κέντρων αυτών αναγνωρίζοντας τα πτυχία τους ως αποκλειστικά μεταλυκιακή εκπαίδευση και να τους δώσει τη δυνατότητα για μετάβαση στη τριτοβάθμια εκπαίδευση μέσω εξετάσεων, στα πλαίσια της κινητικότητας των φοιτητών.

Εμβόλιμη Εξεταστική:

Η εμβόλιμη εξεταστική ορίζεται, σύμφωνα με το νόμο πλαίσιο του 82, στα έτη όπου δεν υπήρχε εκπαιδευτική διαδικασία, δηλαδή από το 6^ο έτος και μετά. Σα διαδικασία έρχεται να καλύψει τα κανά στην εκπαιδευτική διαδικασία στο Πολυτεχνείο: μεγάλος αριθμός μαθημάτων, εντατικοποίηση, κακή ποιότητα σπουδών.

Διαχρονικά έχουν γίνει πολλά μικροπολιτικά παιχνίδια με την εμβόλιμη από τις εκάστοτε διοικήσεις του Ιδρύματος: από το 98, που για τη διευκόλυνση των φοιτητών λόγω των μεγάλων σε διαρκεία καταλήψεων τότε δόθηκε και στο 5^ο έτος, μέχρι το 2003 η Πρυτανεία ισχυρίζεται ότι δε γνώριζε ότι δίνονταν παράτυπα!

Σήμερα, που ο νέος νόμος και ο πρότυπος κανονισμός του Υπουργείου έρχονται να καταργήσουν την εμβόλιμη από του χρόνου, δεν έχουμε το δικαίωμα να λειτουργούμε διασπαστικά και μικροπολιτικά.

Ζητάμε νέο εσωτερικό κανονισμό που να προβλέπει 3 εξεταστικές μέχρι το 5^ο έτος και 4 για τα επόμενα, ν+∞ δήμωση μαθημάτων στο 9^ο και 10^ο εξάμηνο.

Παράλληλα, παλεύουμε για τη βελτίωση της ποιότητας των σπουδών μας, έλεγχο της καθηγητικής αυθερεσίας, προαιρετικές εργασίες για τον τελικό βαθμό, μείωση της εντατικοποίησης, μείωση των μαθημάτων.

Αξιολόγηση:

Πιστεύουμε σε ένα μοντέλο αξιολόγησης που θα έχει σκοπό την αναβάθμιση της ποιότητας σπουδών τόσο των ελληνικών ΑΕΙ όσο και των ΤΕΙ, με ακαδημαϊκά και όχι αγοραία κριτήρια. Πιστεύουμε σε ένα μοντέλο αξιολόγησης που θα έχει σκοπό την αναβάθμιση της ποιότητας σπουδών τόσο των ελληνικών ΑΕΙ όσο και των ΤΕΙ. Σκοπός της αξιολόγησης δε θα ναι η μονόπλευρη σύγκριση και κατάταξη (ranking) των ιδρυμάτων, αλλά η ανάδειξη αδυναμιών, η ιεράρχηση αναγκών & ο σχεδιασμός παρεμβάσεων σε υλικοτεχνική υποδομή, εργαστηριακό εξοπλισμό, φοιτητική μέριμνα (σίτιση-στέγαση, μεταφορά φοιτητών, αθλητικές & πολιτισμικές εκδηλώσεις), έλλειψη διδακτικού-εργαστηριακού προσωπικού.

Οραματιζόμαστε ένα μοντέλο αξιολόγησης με πρωταγωνιστές τους ίδιους τους φοιτητές και όχι τα εκάστοτε συμφέροντα πολιτικών κομμάτων και πρυτάνεων (εθνικός ψευδό-διάλογος, Υπουργείο Παιδείας). Και φυσικά, θα συνδέεται με τη χρηματοδότηση της Παιδείας, που θα φτάνει το 5% του ΑΕΠ.

Δια Βίου Μάθηση:

Είναι μια πραγματικότητα όσο και κοινωνική αναγκαιότητα και δη στις σχολές των νέων τεχνολογιών. Επικουρεί στην ενσωμάτωση κοινωνικά αποκλεισμένων από τη γνώση ομάδων και παρέχει ευκαιρίες σε πολίτες να διερευνήσουν νέους προσανατολισμούς. Όποιος το αρνείται, απλά ψεύδεται και δεν μπορεί να ακολουθήσει τις απαιτήσεις της γενιάς μας.

Μέλημά μας είναι να πετύχουμε μια δια βίου μάθηση ΔΩΡΕΑΝ Δημόσιο Αγαθό, απάντηση στον ανταγωνισμό, που θα προσφέρει ίσες δυνατότητες και ίσες ευκαιρίες για όλους. Θα πρέπει να παρέχεται αποκλειστικά από έναν Ενιαίο Κρατικό Φορέα, υπεύθυνο για αυτή. Θα πρέπει να παρέχεται από καθηγητές πανεπιστημίου σε ιδρύματα τριτοβάθμιας εκπαίδευσης και να γίνεται με τη συναίνεση των εν λόγω ιδρυμάτων. Επιπλέον, δε θα πρέπει να δίδονται πτυχία, αλλά οι εκπαιδευόμενοι να παίρνουν πιστοποιητικά παρακολούθησης των σεμιναρίων επιμόρφωσης.

Ο νόμος που ψηφίστηκε από την κυβέρνηση για τη Δια Βίου Εκπαίδευση ήταν προχειρότερος των προηγουμένων νομοσχεδίων, δίνοντας αυξημένες αρμοδιότητες στα Διοικητικά Συμβούλια των ΙΔΒΜ (και ειδικά στον πρόεδρο) ενώ ορίζει ότι το Υπουργείο μπορεί να βαφτίζει και φορείς δια βίου εκπαίδευσης άλλους φορείς πέραν τον πανεπιστημίων όταν και όπως αυτό κρίνει ( τα ΚΕΣ μήπως.....; )

ΔΟΑΤΑΠ

Αντικατάσταση του διεφθαρμένου ΔΙΚΑΤΣΑ από έναν νέο αξιόπιστο φορέα ελέγχου, ο οποίος θα πρέπει να χαρακτηρίζεται από διαφάνεια. Να συμμετέχουν σε αυτόν και στις αποφάσεις του φοιτητές και καθηγητές, να υπάρχει περιορισμός στων αριθμό των ατόμων που θα στέλνονται για συμπληρωματική παρακολούθηση στα ιδρύματα και επιπλέον χρηματοδότηση από το υπουργείο για κάλυψη των πρόσθετων εξόδων.

Η κυβέρνηση όμως, όπως και στην περίπτωση των ΙΔΒΜ, καταχώρησε αυξημένες αρμοδιότητες στο Διοικητικό Συμβούλιο και ειδικά στον Πρόεδρό του, ώστε οι αντιστοιχίες και αναγνωρίσεις πτυχίων να γίνονται καθαρά κατά την κρίση τους! Σημειωτέον, ότι το Διοικητικό συμβούλιο θα διορίζεται απευθείας από την Κυβέρνηση! Με άλλα λόγια γυρνάμε στα... «δικά μας παιδιά» και στις «αξιοκρατικές» μεθόδους των προσωπικών συνεντεύξεων! Επιπλέον, ο νέος νόμος παρουσιάζει πολλές ασάφειες σχετικά με τους όρους και τις προϋποθέσεις αντιστοίχησης πτυχίων (όπως στην περίπτωση πιθανής εξίσωσης των σχολών 3ετούς φοίτησης bachelor με αντίστοιχες ελληνικές 5ετούς χωρίς την κατοχή master).

Ακαδημαϊκές ελευθερίες, Πανεπιστημιακό Άσυλο:

Ο νόμος αναπροσδιορίζει την έννοια του Ασύλου

«...αρμόδιο όργανο για την επέμβαση δημόσιας δύναμης στους χώρους που καλύπτονται από άσυλο, οι οποίοι θεωρούνται οι χώροι έρευνας και εργασίας (οι χώροι αυτοί οριοθετούνται από την Σύγκλητο κάθε ιδρύματος) είναι το Πρυτανικό Συμβούλιο, που αποφασίζει κατά πλειοψηφία...»

Η θέση μας...

Προκειμένου να διατηρεί το φοιτητικό κίνημα το ρόλο του ως πρωταγωνιστή των κοινωνικών εξελίξεων και να παραμείνει ο ακαδημαϊκός χώρος κοιτίδα ελεύθερου διαλόγου, εμμένουμε στο απαραβίαστο και αδιαπραγμάτευτο του ασύλου και στην προστασία του από οποιοδήποτε μηχανισμό καταστρατήγησης σε οποιοδήποτε φοιτητικό-σπουδαστικό περιβάλλον (ιδρύματα, λέσχες, εστίες κτλ). Ακόμα και αν σήμερα σε μεμονωμένες περιπτώσεις η έννοια του ασύλου καταστρατηγείται, υπεύθυνη για την προστασία της είναι η ίδια η ακαδημαϊκή κοινότητα. Ξεκάθαρος στόχος της προτεινόμενης αλλαγής είναι να αφήσει το Άσυλο έρμαιο στα χέρια της εκάστοτε Πρυτανείας, αφού της δίνει τη δυνατότητα να άρει το Άσυλο σε κάθε περίπτωση χωρίς τη σύμφωνη γνώμη των φοιτητών. Ακόμα, η πρόβλεψη που υπάρχει για οριοθέτηση των χώρων ασύλου από τη Σύγκλητο αφήνει περιθώρια ακόμα και περιορισμό των χώρων που θα προστατεύονται.

ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΣΗ-ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΤΩΝ Α.Ε.Ι.:

αποτελεί θέση του συλλόγου, με στόχο να απελευθερωθεί το ελληνικό πανεπιστήμιο από τα στενά δεσμά της κεντρικής εξουσίας και να ενισχυθεί η αποκέντρωση, με αυστηρούς ελεγκτικούς μηχανισμούς για να αποφεύγονται φαινόμενα ασυδοσίας. Σε αυτό θα έπρεπε να συμβάλλει και η ισχυρή τοπική αυτοδιοίκηση, έχοντας λόγο στα σχέδια ανάπτυξης των πανεπιστημίων και διαθέτοντας επίγνωση της σημασίας της εκπαίδευσης στην ανάπτυξη κάθε κοινωνίας, τοπικής ή μη. Δυστυχώς όμως, σε πολλά σημεία του νομοσχεδίου το κράτος εμφανίζεται σαν φόβητρο για τα ελληνικά ιδρύματα. Πιο συγκεκριμένα, η κυβέρνηση προειδοποιεί ακόμα και για περιορισμό της χρηματοδότησης σε περίπτωση που τα πανεπιστήμια δεν ανταποκρίνονται στις επιταγές της ανταποδοτικότητας, της ανταγωνιστικότητας και της επιχειρηματικότητας, έννοιες που σύμφωνα με τα σχέδια του υπουργείου θα αποτελούν σημείο αναφοράς για την αξιολόγηση των κατά τόπους ιδρυμάτων. Είναι λοιπόν φανερή για ακόμα μια φορά η σύνδεση αξιολόγησης-χρηματοδότησης με τιμωρητικούς όρους για τα Α.Ε.Ι., κατά το Βρετανικό μοντέλο, μέσω των τετραετών αναπτυξιακών προγραμμάτων , η μορφή των οποίων δίνει την αίσθηση του κράτους -εργοδότη και του πανεπιστημίου -εργαζομένου με ότι αυτό συνεπάγεται.

Πώς μπορούμε να μιλάμε για πραγματική αυτοτέλεια των ανωτάτων εκπαιδευτικών ιδρυμάτων όταν ο νόμος-πλαίσιο καθορίζει το χρονικό πλαίσιο φοίτησης & το μέγιστο διάστημα που επιτρέπεται να παρατείνεται κάθε εξάμηνο, με τη θέσπιση ανώτατου ορίου ίδιου για όλα τα Α.Ε.Ι, την ύπαρξη προαπαιτουμένων μαθημάτων κ.λ.π., ενώ οι αυστηροί εσωτερικοί κανονισμοί όλων των πανεπιστημίων θα πρέπει να εναρμονιστούν με έναν πρότυπο γενικό εσωτερικό κανονισμό που θα εκδώσει το υπουργείο;;;;;;

Πώς μπορούμε να μιλάμε για μεταρρύθμιση όταν δεν θίγεται στο παραμικρό το καθηγητικό κατεστημένο, όταν οι καθηγητές αλλά και η επάρκεια σε υλικοτεχνικές υποδομές δεν υφίστανται καμία αξιολόγηση από τους φοιτητές, όταν η χρηματοδότηση μειώνεται συνεχώς τα τρία τελευταία χρόνια. Δυστυχώς, το σύνολο αυτού του νομοσχεδίου στερείται οράματος και περιορίζεται σε μέτρα ρυθμιστικού χαρακτήρα που αποτυπώνουν τη συντηρητική, κρατικίστικη και άτολμη αντιμετώπιση της παιδείας από την κυβέρνηση.

Αυτοτέλεια και αξιολόγηση είναι οι δυο πυλώνες. Αξιολόγηση χωρίς ουσιαστική αυτοτέλεια είναι αξιολόγηση Υπουργείων και όχι Πανεπιστημίων. Αυτοτέλεια χωρίς αξιολόγηση και κοινωνικό έλεγχο είναι χωρίς νόημα και περιεχόμενο.

Ακαδημαϊκός-Αναπτυξιακός Προγραμματισμός:

Κανένα πανεπιστήμιο πρακτικά δεν μπορεί να συντάξει τέτοιο πρόγραμμα σε βάθος 4 χρόνων, αφού παρά το γεγονός ότι οι ανάγκες των ιδρυμάτων μπορούν να αλλάξουν, το νομοσχέδιο δεν επιτρέπει τις μεταβολές στη χρηματοδότηση από το κράτος κάθε χρόνο, παρά μόνο μια ανούσια εξειδίκευση του προγράμματος σε ετήσια βάση. Το υπουργείο θα αποποιείται των ευθυνών του, από τη στιγμή που ο προγραμματισμός λειτουργεί δεσμευτικά μόνο για τα ιδρύματα (και μάλιστα με απειλή διακοπής της χρηματοδότησης) και όχι και για το Υπουργείο (πουθενά δεν αναφέρεται ότι το υπουργείο υποχρεώνεται να δώσει την χρηματοδότηση που του ζητείται!!!). Γίνεται λοιπόν αντιληπτή η υποκρισία της κυβέρνησης Καραμανλή καθώς επιχειρεί να δεσμεύσει τα πανεπιστήμια όσον αφορά τους στόχους τους στην έρευνα, στη διδασκαλία και την ανάπτυξη χωρίς να έχει υλοποιήσει μετά από 3 χρόνια διακυβέρνησης τις προεκλογικές της δεσμεύσεις περί αύξησης της χρηματοδότησης για την παιδεία στο 5% του Α.Ε.Π. Τέλος, για ακόμα μία φορά συνδέεται η αξιολόγηση με τη χρηματοδότηση κάθε ιδρύματος ,με τρόπο τιμωρητικό και όχι ενισχυτικό.

Γραμματέας των ΑΕΙ:

Ο διορισμός ενός τέτοιου Γραμματέα αποτελεί καταστρατήγηση της δημοκρατικής λειτουργίας και της ακαδημαϊκής υπόστασης των Πανεπιστημίων. Για εμάς πρωταρχικό μέλημα κάθε ιδρύματος είναι η κοινωνική & εκπαιδευτική αποστολή του.

Ο θεσμός αυτός, με σαφή ιδιωτιοικονομικα κριτήρια, θέτει την οικονομική αποτελεσματικότητα και τα κέρδη ως καθολική μονάδα μέτρησης. Δίνει στο πανεπιστήμιο το χαρακτήρα ελλειμματικής επιχείρησης, εκμηδενίζοντας την ακαδημαϊκή πλευρά του οικονομικού καταμερισμού και επιβάλλοντας στυγνή οικονομοτεχνική θεώρησή του. Αποτελεί μια διορισμένη κομματική θέση που δεν έχει καμία σχέση με την εκπαίδευση και την αυτοτέλεια των Ελληνικών Πανεπιστημίων.

Εκλογή αρχών διοίκησης ΑΕΙ-Τμημάτων:

Μοναδική σκοπιμότητα της ρύθμισης είναι η μείωση της φοιτητικής συμμετοχής στις πρυτανικές/ προεδρικές εκλογές, αφού το ποσοστό ανέρχεται σε 80% βαρύτητα της φοιτητικής ψήφου (προπτυχιακοί & μεταπτυχιακοί) ως προς αυτήν των μελών ΔΕΠ, ενώ μέχρι πριν ήταν το ίδιο ποσοστό μόνο για τους προπτυχιακούς. Με τον τρόπο αυτό ενισχύεται το καθηγητικό κατεστημένο και χτίζεται ένα σύστημα που εξαρτάται, άρα και καθοδηγείται, από αυτό. Επιπλέον, προβλέπεται «καθολική ψηφοφορία των φοιτητών» την ημέρα διεξαγωγής των πρυτανικών/ προεδρικών εκλογών. Το όλο θέμα τίθεται αποπροσανατολιστικά, μεταφέροντας την ευθύνη για τις πελατειακές σχέσεις στους φοιτητές, παραβλέποντας ότι η διαφθορά δεν πατάσσεται με συρρίκνωση του ρόλου των παρατάξεων, αλλά με ενδυνάμωση της κριτικής πολιτικής άποψης και τεκμηρίωσης.

Η θέση μας είναι ξεκάθαρη: 100% φοιτητική εκπροσώπηση ως προς τα μέλη ΔΕΠ.

Ανταποδοτικές υποτροφίες-εκπαιδευτικά δάνεια:

Αν η κυβέρνηση ακολουθούσε πολιτική ίσων ευκαιριών, θα έπρεπε να θεσπιστούν επιδόματα με αυστηρά οικονομικοκοινωνικούς όρους, αφήνοντας στη ευχέρεια των πανεπιστημίων τους ακριβείς χειρισμούς για το τρόπο που θα χορηγούνταν στους φοιτητές και τον αριθμό αυτών που θα το δικαιούνταν. Χωρίς ,όμως, να παρεκκλίνει ούτε βήμα από την νεοφιλελεύθερη πολιτική της θέτει ανταποδοτικούς όρους για τις υποτροφίες και ενισχύει την τρομοκρατία των πιστωτικών ιδρυμάτων στις συνειδήσεις των πολιτών.

Ανώτατη διάρκεια φοίτησης-3μελέις εξεταστικές επιτροπές-αλυσίδες στα μαθήματα:

Περιορισμός των ετών φοίτησης σε 2ν έτη, με μεταβατικές διατάξεις για τους ήδη φοιτούντες:

Δε μπορούμε να κατηγορούμε τους φοιτητές ότι σπουδάζουν εις αεί όταν τα πανεπιστήμια δεν παρέχουν όλα τα εχέγγυα (ουσιαστικές ακαδημαϊκές διαδικασίες, άρτια διδακτική και υλικοτεχνική υποστήριξη) για να τελειώσουν στα ν χρόνια. Δε μπορούμε να μιλάμε για «αιώνιους» φοιτητές, όταν τα συγγράμματα όποτε παρέχονται και όποτε είναι τα κατάλληλα δίνονται στο τέλος του εξαμήνου, όταν η εστία του Π.Κ. φιλοξενεί λιγότερους από 80 φοιτητές, όταν 1 στους 4 φοιτητές του Π.Κ μόνο σιτίζεται δωρεάν, όταν οι καθηγητές δεν υφίστανται καμία αξιολόγηση του εκπαιδευτικού τους έργου. Τα κριτήρια που θέτει ο νόμος δεν εξετάζουν πουθενά τις παραπάνω παραμέτρους, οπότε δεν μπορούμε να μιλάμε για περιορισμό των ετών φοίτησης. Άλλωστε, μετά το 7^ο έτος οι φοιτητές χάνουν ορισμένα από τα οφέλη της φοιτητικής ιδιότητας (πάσο, δωρεάν σίτιση /στέγαση κλπ), οπότε δεν «επιβαρύνουν» οικονομικά το ίδρυμα.

Με την υπάρχουσα κατάσταση στα ιδρύματα και με την συχνά παρατηρούμενη καθηγητική/ εξεταστική αυθαιρεσία, δεν μπορούμε να μιλάμε για προαπαιτούμενα μαθήματα. Η λύση για ομαλή εξέλιξη των σπουδών μας δεν είναι η απαγόρευση δήλωσης κάποιων μαθημάτων αλλά η σωστή μαθησιακή διαδικασία, η επαρκής φροντιστηριακή υποστήριξη, η άρτια υλικοτεχνική υποδομή και η συμμετοχή των φοιτητών στην αξιολόγηση της εκπ/κής διαδικασίας.

Δωρεάν διανομή συγγραμμάτων-βιβλιοθήκες:

Παρ’ ότι αναφέρει λύσεις πολλαπλών συγγραμμάτων, θα δίδονται δωρεάν συγγράμματα όσα και τα δηλωθέντα μαθήματα, ενώ ο τρόπος επιλογής της λίστας παραμένει αδιαφανής.

Πάγια θέση μας: πολλαπλό δωρεάν σύγγραμμα, απαλλακτικές εργασίες, όλα τα συγγράμματα στο διαδίκτυο

Διάρκεια εξαμήνων-Εξεταστικές περίοδοι;

Θεωρούμε απαράδεκτο το γεγονός ότι σε ένα νομοσχέδιο που σύμφωνα με τις διαβεβαιώσεις της ίδιας της υπουργού παιδείας θα απελευθέρωνε τα πανεπιστήμια από το σφιχτό εναγκαλισμό της κεντρικής εξουσίας, στην πραγματικότητα κάθε ίδρυμα περιορίζεται ακόμα και στο πόσο χρόνο μπορεί να διαθέσει για αναπληρώσεις μαθημάτων που χάθηκαν για οποιοδήποτε λόγο Είναι φανερή η προσπάθεια της νεοδεξιάς κυβέρνησης της Ν.Δ. να πλήξει τις κινητοποιήσεις της πανεπιστημιακής κοινότητας με την απειλή απώλειας μαθημάτων αλλά και ολόκληρων εξαμήνων.

Διαφάνεια-Δημοσιότητα:

προβλέπει δημοσιοποίηση εκ μέρους του κάθε πανεπιστημιακού ιδρύματος ολοκληρωμένης πληροφόρησης αναφορικά με το πρόγραμμα σπουδών, τη διοίκηση, την υλικοτεχνική υποδομή, τον αριθμό εγγεγραμμένων φοιτητών, τις παρεχόμενες υπηρεσίες αλλά και το διδακτικό-ερευνητικό έργο των μελών ΔΕΠ κάθε σχολής.

Η θέση μας...

Η δημοσιοποίηση μιας οργανωμένης πληροφόρησης σχετικά με το εκάστοτε ίδρυμα θα μπορούσε να συμβάλλει στην ουσιαστική ενημέρωση και κατατόπιση της κοινής γνώμης, με την προϋπόθεση ότι αυτή γίνεται με κριτήρια πραγματικά και όχι εικονικά. Η εν λόγω δημοσίευση στον διαδίκτυο θα πρέπει να υπηρετεί αυστηρά την ενημερωτική διασύνδεση ιδρυμάτων-κοινωνίας. Έτσι, μια πιθανή συσχέτιση/ ευθυγράμμιση των στοιχείων με «αντίστοιχα» πανεπιστημίων του εξωτερικού, με ταυτόχρονες εκπτώσεις στην Δημόσια και Δωρεάν Παιδεία, δεν μπορεί να γίνει δεκτή σαν στόχος.

· Ενιαίος αδιάσπαστος πενταετής κύκλος σπουδών για τα Πολυτεχνεία και master στο πτυχίο, δηλαδή μαζί με το τέλος των σπουδών.

· Μεταπτυχιακά Προγράμματα Σπουδών (ΠΜΣ) που να ανταποκρίνονται στις σύγχρονες εξελίξεις αλλά και στα επιστημονικά ενδιαφέροντα των φοιτητών, με περισσότερα Προγράμματα Μεταπτυχιακών Σπουδών & Δωρεάν μεταπτυχιακά για όλους τους φοιτητές χωρίς οικονομικά κριτήρια επιλογής υποψηφίων.

Καταγγέλλουμε τις πράξεις ενδυνάμωσης του κρατικού και παρακρατικού μηχανισμού – κάμερες παρακολούθησης, τρομοκρατία, περιορισμός διαδηλώσεων, αυταρχισμός-τραμπουκισμοί-βία.

Κανένας έλεγχος των προσωπικών στοιχείων των φοιτητών κατά την είσοδο τους στο Πολυτεχνείο. Ανοιχτό πολυτεχνείο στη κοινωνία.

Διαχρονικές μας θέσεις:

· Διοικητική, οικονομική Αυτοτέλεια – Αυτονομία,

· Έλεγχος των μεταγραφών προς τα κεντρικά ΑΕΙ ΤΕΙ,

· Φραγή αυθαιρεσίας καθηγητών. Αξιολόγηση όλων των μελών Δ.Ε.Π. και από τους φοιτητές,

· Έλεγχο στη διαδικασία εξέλιξης των μελών Δ.Ε.Π. και από τους φοιτητές,

· Σταθερός αριθμός εισακτέων,

· Καθηγητές πλήρους και αποκλειστικής απασχόλησης,

· Λειτουργία Πανεπιστημιακών Τυπογραφείων,

· Φοιτητική εκπροσώπηση 100% ως προς τα μέλη ΔΕΠ,

· Ανασύσταση της ΕΦΕΕ.

Απαιτούμε:

· Αύξηση δαπανών για την Παιδεία στο 5% του ΑΕΠ,

· Κατάργηση του Ν. 3475 για τα ΤΕΕ,

· Αποσύνδεση της λυκειακής εκπαίδευσης από την εισαγωγή στα Πανεπιστήμια-Εθνικό Απολυτήριο

· ΌΧΙ στην αντιδραστική αναθεώρηση του Συντάγματος,

· ΌΧΙ στην αναθεώρηση του άρθρου 16,

· Καμία κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων, καμία ανατροπή των εργασιακών σχέσεων,

· Να σταματήσει η εκποίηση των επιχειρήσεων του δημόσιου τομέα & η εκχώρηση κερδοφόρων δραστηριοτήτων της χώρας σε ιδιώτες,

· Απόσυρση των νόμων για αξιολόγηση, ΙΔΒΕ, ΔΟΑΤΑΠ,

· Να μην εφαρμοστεί η κοινοτική οδηγία 36/05, που εξισώνει τα επαγγελματικά δικαιώματα των απόφοιτων των κολεγίων με αυτά των πανεπιστημίων,

· Έλεγχος και απαγόρσυση λειτουργίας των ΚΕΣ, αναγνώριση των πτυχίων των αποφοίτων σαν μεταλυκιακή εκπαίδευση,

· Δυνατότητα κινητικότητας των αποφοίτων στη τριτοβάθμια εκπαίδευση,

· Το Πολυτεχνείο να μη ζητά ως προαπαιτούμενο την ύπαρξη ΜΔΕ για την εκπόνηση ΔΔ, στους αποφοίτους σχολών 5ετούς διάρκειας.

Προτείνουμε:

· Μπλοκάρισμα του νόμου – πλαίσιο 3549/07 για τα ΑΕΙ στα Όργανα Συνδιοίκησης,

· Να δεσμευτούν οι Γενικές Συνελεύσεις Τμήματος και η Σύγκλητος για τη μη εφαρμογή του νόμου της Αξιολόγησης στο Πολυτεχνείο Κρήτης,

· Νέο εσωτερικό κανονισμό που να προβλέπει 3 εξεταστικές μέχρι το 5^ο έτος και 4 για τα επόμενα έτη, ν+∞ δήμωση μαθημάτων στο 9^ο και 10^ο εξάμηνο Συμμετέχουμε και συνδιαμορφώνουμε το

· Συλλαλητήριο την Τετέρτη 12/12, Kαλούμε σε συγκέντρωση στη πλατεία αγοράς. Καμία εκπαιδευτική διαδικασία την ώρα της πορείας,

· Το Δ.Σ. με ανοιχτές διαδικασίες φέρει την ευθύνη πραγματοποίησης της απόφασης & ενημέρωσης του Συλλόγου,

· Παγκρήτιο συντονισμό των ΔΣ με βάση τις αποφάσεις των Γενικών Συνελεύσεων.

Π.Α.Σ.Π.

Φοιτητών Πολυτεχνείου Κρήτης

…με οδηγό τη φαντασία, με πάθος για την αλλαγή…