Ας μην ξεχάσουμε..

Πριν από έναν χρόνο περίπου...θυμάστε;

Πέρασε ένας χρόνος από τότε που η Μαρία δεν είναι πια μαζί μας..
Η συνάδελφος, η συντρόφισσα..σε δύσκολους καιρούς, στο ΜΗΧ.Ο.Π και στο Πολυτεχνείο όρθωσε το ανάστημά της..και ήταν πάντοτε μαζί μας..

Πέρασε ένας χρόνος..Και σίγουρα πολλοί και πολλές μέσα σε αυτόν τον χρόνο άλλοτε χαρήκαν και άλλοτε έκλαψαν.. κουράστηκαν, αγωνίστηκαν, βαρέθηκαν, ξεκουράστηκαν, δημιούργησαν, έχασαν και κέρδισαν... Ελπίζω όμως να μην λησμόνησαν..

Γιατί η λήθη είναι κάτι που δεν αρμόζει στον Άνθρωπο, δεν αρμόζει στην Μαρία Παπαδοπούλου..

Είμαστε εδώ λοιπόν Μαρία.. και είμαστε μαζί σου.

χ.Α